خلاصه:
نسل جوان قزاق ها به طور فزاینده ای به فرهنگ، زبان، تاریخ و مذهب قزاقستان علاقه مند می باشند و نفوذ میراث اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سابق بر قزاقستان هر سال کمتر می شود. این امر با تعداد فارغ التحصیلان مدارسی که دروس آنها صرفاً به زبان قزاقی تدریس می شود قابل توجه است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در بسیاری از کشورهای مستقل مشترک المنافع، کودکان در مدارس این کشور به زبان روسی تحصیل می کردند و این امر در توسعه زبان های بومی قزاقستان اختلال ایجاد کرد.
اکنون تحصیل در مدارس قزاقی از اعتبار بالائی برخور دار است، اگرچه حدود 15 سال پیش، کودکان تمایلی به یادگیری زبان قزاقی نداشتند و کسانی را که به زبان قزاقی تکلم می کردند عقب مانده می دانستند. در قزاقستان، نسل جوان به طور خلاقانه شروع به ساخت آثار هنری به زبان قزاقستانی می کند و فرهنگ و زبان مادری خود را از طریق ابزارهای مختلف هنری از جمله سینما ترویج می دهد. در حال حاضر چنین فیلم هایی بسیار محبوب شده اند.
حال و هوای عمومی استعمار زدایی فرهنگ و زبان تحت تأثیر جنگ بین روسیه و اوکراین بود. قسمت بیشتری از قزاقها به دلیل حمایت گسترده غرب و به خصوص تبلیغات گسترده در شبکه های مجازی بر علیه روسیه از اوکراین حمایت می کنند و بیم آن دارند با فراوانی تبلیغات گسترده در فضای مجازی روسیه به مناطق شمالی قزاقستان که تعداد زیادی از روس ها در آن سکونت دارند حمله کند.
همه این مولفه ها به قزاقستانی ها کمک می کند تا مذهب، هویت ، فرهنگ و زبان خود را تقویت کنند.
مقدمه:
در سال های اخیر، جوانان قزاقی به حمایت گسترده از تفکر و هویت ملی و مذهبی خود روی آورده اند این نسل جدید به شدت از تلاش‌ها برای حفظ میراث فرهنگی و همچنین برای غلبه بر چالش‌های فرهنگی پیش روی جامعه مدرن تلاش می‌کند.
استعمار زدایی ، رهایی از نگرش های استعماری و بازگشت به فرهنگ، تاریخ و سنت های خود است. در قزاقستان، نظیر بسیاری از کشورهای دیگر، گذشته استعماری آثار خود را در جامعه به جای گذاشته، تأثیرات غربی را به همراه داشته و چالش هایی را در حفظ و توسعه فرهنگ ملی ایجاد کرده است.
جوانان در قزاقستان از نیاز به بازگرداندن شأن فرهنگی خود آگاه هستند و از ابتکارات با هدف حفظ و غلبه بر این چالش ها حمایت می کنند. آنها به طور فعال در پروژه ها، فعالیت ها و تحقیقات مختلفی که به بازگرداندن میراث فرهنگی کمک می کند، مشارکت دارند.
یکی از زمینه های کلیدی که جوانان در آن فعال هستند زبان است. زبان قزاقی اساس هویت ملی است و جوانان برای حفظ و توسعه آن تلاش می کنند. جوانان باشگاه های تبادل زبان، دوره ها و رویدادهای زبان قزاقستانی را سازماندهی می کنند که شرکت کنندگان می توانند در آن تمرین کنند و دانش خود را عمق بیشتری ببخشند. فناوری های مدرن و شبکه های اجتماعی نیز نقش مهمی در استعمار زدایی از تفکر و احیای فرهنگ دارند. جوانان فعالانه از اینترنت و بسترهای اجتماعی برای انتشار اطلاعات در رویدادهای فرهنگی، تبادل نظر، یادگیری و تعامل با افراد همفکر استفاده می کنند. این امر فرصت های جدیدی را برای آنان ایجاد می کند تا هویت خود را تقویت و میراث فرهنگی خود را گسترش دهند.
گزارش:
با حمله روسیه به اوکراین، کلمه "استعمارزدایی" بیشتر در کشورهای آسیای مرکزی به گوش می‌رسد. نسل جوان بیشتر با نوستالژی اتحاد جماهیر شوروی بیگانه است و بیشتر به زبان ملی یعنی قزاقی و فرهنگ خود - برخلاف هر چیزی که روسی است - علاقه مند است. این فرآیندها به ویژه در قزاقستان که هنوز از لحاظ سیاسی و اقتصادی با کلان شهر سابق (آلماتی) ارتباط تنگاتنگی دارد، قابل توجه است.
میرا اونگارووا، 20 ساله، با شرمندگی به یاد می آورد که چگونه در مدرسه، وقتی دوستانش به او می گفتند که قزاقستانی به نظر نمی آید، آن را به عنوان یک تعریف و تمجید تلقی کرد، که معمولاً به این معنی بود که او پیشرو بود و روسی را بدون لهجه صحبت می کرد.
میرا می‌گوید که از کودکی سعی می‌کرد خوب درس بخواند و انگلیسی را بیاموزد تا سریعاً به خارج از کشور برود: «از سیاست دور بودم، اگرچه از فساد، کیفیت پایین آموزش و مراقبت‌های بهداشتی می‌دانستم.فکر کردم که آینده ی من اینجا نیست. "
نظر میرا در سال 2019 تغییر کرد، زمانی که نورسلطان نظربایف، که تقریباً 30 سال بر کشور حکومت می کرد، به طور غیرمنتظره ای از ریاست جمهوری کناره‌گیری کرد: «برای من و همتایانم خیره کننده بود، برای نخستین بار امیدوار بودیم که همه چیز تغییر کند."
در همان سال، پیش از انتخاب رئیس جمهور جدید، تظاهراتی در سراسر کشور برگزار شد: فعالان جوان علیه قاسم ژومارت توکایف، اعتراض کردند. دستگیری‌ها و جریمه‌های متعاقب فعالان، میرا را خشمگین کرد.
"برای من بسیار دردناک و غم انگیز بود که می دیدم چگونه هموطنانم را بازداشت می کردند و در خودروهای پلیس می بردند. سپس شروع به علاقه مندی به کشورم کردم ."
میرا یکی از هزاران جوان قزاق است که وقایع او در سال های اخیر به فعالیت های مدنی و جستجوی هویت ملی منجر شده است.
مسئله زبان
میرا مانند بسیاری از قزاق‌های روس زبان، در یک محیط شهری بزرگ شد. هموطنان او کسانی که به زبان قزاقی تکلم می کنند، اغلب از روس زبان ها به عنوان "شالا قزاق" یا کسی که زبان مادری خود را فراموش کرده است یاد می کنند و به این ترتیب آنها را متهم به بریده شدن از ریشه و فرهنگ خود می کنند.
وضعیت زبانی مشابهی در قرقیزستان ایجاد شده است: در هر دو کشور، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، زبان روسی وضعیت رسمی خود را حفظ کرد و به طور فعال در گردش اسناد و زندگی روزمره استفاده می شود. اکثر جمعیت قزاقستان به زبان روسی صحبت می کنند یا حداقل آن را می فهمند. بر اساس مطالعه‌ای که توسط بنیاد فردریش ابرت انجام شد، تقریباً 51 درصد از مردم به زبان روسی صحبت می‌کنند و می‌نویسند، در حالی که تکلم به زبان قزاقی تنها 39 درصد است.
در زمان شوروی، قزاقستان تنها جمهوری بود که کشور صاحب عنوان در آن در اقلیت بود: در سال 1939، تنها 37.8٪ از قزاق ها و 40٪ از روس ها در این کشور زندگی می کردند.
"فرصت دریافت آموزش به زبان قزاقی از سال 1939 شروع به کاهش کرد، بعدها آموزش عالی فقط به زبان روسی در دسترس بود. این بدان معنی است که والدینی که می خواستند فرزندشان در این موسسه تحصیل کنند باید او را برای این کار آماده می کردند و فرزندان خود را به مدارس می فرستادند. آینه موستیاپوا، نویسنده کتاب استعمارزدایی در قزاقستان، می‌گوید: در نتیجه، یک نسل کامل از قزاق‌های تنها روسی‌زبان در دهه‌های 1970 و 1980 در قزاقستان ظاهر شدند. این محقق می گوید که این نه تنها به "تفکر استعماری" منجر شد، بلکه منجر به "از خودبیگانگی" شد، زمانی که قزاق ها از فرهنگ، زبان و سنت های خود شرم داشتند. اما شرایط هر سال در حال تغییر است.
میرا می گوید که در مدرسه فقط روسی صحبت می کرد، زیرا نیازی به زبان قزاقی نبود. او می‌گوید: «علاوه بر این، به خاطر لهجه‌ام خجالت می‌کشیدم قزاقی صحبت کنم، زیرا آنها مرا شرمنده کردند. اکنون به طور فزاینده‌ای سعی می‌کنم به زبان قزاقی صحبت کنم و می‌خواهم به آن کاملاً مسلط باشم.
میرا دو بار در هفته با یک معلم زبان قزاقی آموزش زبان کار می کند و به یک مرکز مکالمه می رود که برای همه کسانی که می خواهند این زبان را یاد بگیرند مهیا می باشد. اعضای باشگاه اکثراً قزاق‌های جوان هستند (که اغلب انگلیسی را بهتر از قزاقی صحبت می‌کنند)، افزون بر این چند خارجی، عمدتاً از روسیه و ایالات متحده هستند؟
تقاضا برای زبان قزاقی با تحقیقات (67٪ از افزایش نیازها برای مطالعه آن پشتیبانی می کند) و همچنین محبوبیت فیلم ها در قزاقستان اثبات شده است. به عنوان مثال، اقتباس فیلم از قسمت دوم فیلم آمریکایی "آواتار" با دوبله قزاق در کشور توسط 42 هزار نفر - تقریبا نیمی از کل بینندگان فیلم در کشور - تماشا شد. در سال های گذشته نمایش های جهانی بیشتر در سینماها با دوبله روسی نمایش داده می شد.
بر اساس مطالعه ای که توسط بنیاد فردریش ایبرت انجام شده است، این جوانان هستند که بیشتر به قزاقی صحبت می کنند: 39.2 درصد از پاسخ دهندگان 18 تا 29 ساله گفتند که در حلقه خانواده خود عمدتاً به قزاقی صحبت می کنند. در میان افراد بالای 61 سال، 25.9 درصد به این ترتیب پاسخ دادند.
آیناش موستیاپوا خاطرنشان می کند: "پس از احیای استقلال، تهدید واقعی [مجازات] برای ناسیونالیسم ناپدید شد و طبیعتاً جمعیت شروع به تجدید نظر در هویت خود کردند."
"فراموش کن که تو قزاقی هستی"
رابطه قزاقستان با هویت آن به خوبی در تاریخچه خانوادگی هنرمند و کارگردان 30 ساله سوینبیک سولیمناوا نشان داده شده است. پدربزرگ او به عنوان یک ناسیونالیست قزاق سرکوب شد و مادربزرگش پدرش را در اردوگاه خائنان به میهن به دنیا آورد. پدربزرگ و مادربزرگ او که مجسمه ساز و نوازنده بودند، به سختی به زبان قزاقی صحبت می کردند. مادر سوینبیک، هنرمند سوینبیک سولیمناوا، که کار خود را وقف موضوع استعمار زدایی کرده است، نیز بد صحبت می کند.
ساوله می گوید: "در واقع، تمام مسیر خلاقانه من مسیر استعمارزدایی است. در سال 2012 تابلوی من قزاق هستم" را کشیدم و شرمنده شدم. «این ایده که ملی‌گرا بودن بد است (و در واقع، صرفاً افتخار کردن به فرهنگ، هویت و زبان خود – میهن‌پرست بودن است) از زمان شوروی باقی مانده است، زمانی که همه ما تمام تلاش خود را می‌کردیم که یک قزاق را بیرون بکشیم.
یکی از آثار ساوله تابلوی «سه عروس» است که بازسازی عکس آرشیوی سه عروس جوان است که توسط یک عکاس ناشناس در سال 1875 گرفته شد و بخشی از مجموعه مورخ و باستان شناس قزاق آلکی مارگولان بوده است. "یکی از دوستان من، یک زن قزاق نژاد، این عکس را دید و گفت - چقدر آنها زشت هستند - سائوله به یاد می آورد - و اینگونه آموزش دیدیم که خود را زشت ببینیم، و بنابراین از خود شرمنده شدیم."
"به نظر من این استعمارزدایی است - یاد بگیرید که خود را با وقار به دنیا ببرید، سعی نکنید مانند نمایندگان کلان شهر به نظر برسید، سعی نکنید بهتر از آنچه هستید باشید، سعی نکنید برش هایی در چشمان خود ایجاد کنید. آنها شبیه اروپایی ها هستند.» او گفت. هنرمند به informburo.kz.
دخترش سوینبیک در حال حاضر در حال فیلمبرداری اولین فیلم ساختگی کامل خود مامبیت است که در آن می خواهد جداسازی زبانی در قزاقستان را بررسی کند. مامبت نامی رایج در میان مردمان ترک زبان است که به عنوان یک اصطلاح تحقیرآمیز در رابطه با قزاق ها نیز استفاده می شود - چیزی شبیه به " کسی که فاقد تحصیلات است
به گفته سوینبیک، روسی سازی مداوم قزاقستان به این معنی بود که تا سال 2019، او هرگز به سمت زبان قزاقستانی کشیده نشد - مانند بسیاری از همسالانش، او آن را چیزی شرم آور می دانست. او خود را "متکبر، جاهل و استعمارگر تا هسته فرهنگ خود" توصیف می کند.
و به این ترتیب، در سن 27 سالگی، پس از 16 سال تحصیل با دروس ظاهراً اجباری زبان قزاقستان، متوجه شدم که در قزاقستان زندگی می کنم با دانش سه زبان خارجی، از جمله زبان روسی مادری ام، که اکنون ترجیح می دهم با صدای بلند صحبت نکنم. و بدون قزاق،" سوینبیک توضیح می دهد.
فیلم او درباره «تفکیک زبانی در شهرهای قزاقستان در همه حوزه‌های زندگی، سیاست و هنر در زندگی قهرمان داستان» است که در آن سوینبیک خود را می‌بیند: «من می‌خواهم زبان قزاقستانی را در فرهنگ و واقعیت قزاق در میان روس‌ها رواج دهم. قزاق زبان روستایی و قزاق زبان شهری که جدا از هم زندگی می کنند زیرا در یک کشور مشترک زبان مشترکی ندارند.
این تقسیم بندی در امتداد خطوط زبانی برای سایاگول بیرلسبک 29 ساله، که در خانواده ی قزاق در سین کیانگ، یک خودمختاری ملی در غرب چین به دنیا آمد و بزرگ شد، نیز آشناست. از کودکی به زبان قزاق و چینی زبان مادری خود صحبت می کرد و درس می خواند و در 14 سالگی به همراه خانواده به وطن تاریخی خود بازگشت و به مدرسه قزاقستان رفت. اما وقتی وارد دانشگاه شد، متوجه شد که بیشتر کتاب های درسی به زبان روسی است.
سیاگول می‌گوید: «نمی‌توانستم بفهمم در کتاب‌های درسی چه نوشته شده است، مواد قزاقستانی وجود نداشت، همکلاسی‌ها همگی روسی صحبت می‌کردند. در آغاز، من از درس خواندن خیلی عقب بودم و نگران بودم».
افزون بر این مشکلات تحصیلی، دوستیابی برای او آسان نبود - همه همسالانش با او روسی صحبت می کردند. به طور غیرمنتظره ای برای خودش، زمانی که شروع به شرکت در مسابقات کرد - مسابقات شاعران بداهه نواز دمبرا - افرادی همفکر پیدا کرد. به زودی سایاگول برای خود نام مستعار گرفت – سایاش اکین و شروع به سرودن شعر و آهنگ به زبان قزاقی کرد، از جمله در مورد سیاست - انتخابات یا فساد در قزاقستان و جنگ در اوکراین.
ارتباط با روسیه
یک شوخی در قزاقستان وجود دارد که ولادیمیر پوتین در سال گذشته بیشتر از نظربایف در سی سال حکومت خود برای زبان قزاقستانی انجام داده است. کارشناسان می گویند تهاجم روسیه به اوکراین روند «استعمار زدایی» در قزاقستان را تسریع کرده است - این ناآرامی ها با گزارش رسانه های متعدد مبنی بر اینکه جاه طلبی های کرملین ممکن است تنها به اوکراین محدود نشود، دامن زده است.
حوادث جنگی در ایرپن یا بوچا تهدید واقعی را نشان داد زیرا اوکراینی‌ها فقط می‌خواهند اوکراینی بمانند و به تاریخ خود افتخار کنند یا به زبان مادری خود صحبت کنند. آنها همچنین خطر تحسین‌کنندگان «دنیای روسیه» را در داخل آشکار کردند. وابستگی قزاقستان به روسیه یک تهدید کاملاً واقعی است."
در مارس 2023، قزاق ها بر اثر حادثه ای در پتروپولوفسک در مرز با روسیه برانگیخته شدند، جایی که یک "شورای مردمی" خاص ویدئویی از بی اعتمادی به مقامات قزاقستان ضبط کرد و اعلام استقلال کرد. پرونده جنایی به سرعت برای دست اندرکاران تشکیل شد اما این ماجرا بازتاب گسترده ای در رسانه ها و شبکه های اجتماعی داشت.
یک واکنش تند در قزاقستان نیز ناشی از استدلال سیاستمداران روسی در مورد تاریخ این کشور است - در سال 2014، ولادیمیر پوتین گفت که قزاق ها هرگز دولتی نداشتند، و در سال 2020 چندین نماینده دومای دولتی از حزب حاکم روسیه متحد گفتند که قزاقستان "به طور مصنوعی "تحت حاکمیت شوروی ایجاد شد و سرزمین های شمال "هدیه ای به روسیه" است که مسکو حق دارد درخواست بازگرداندن آن را داشته باشد.
اکثریت قزاقستانی ها (73 درصد، بر اساس نظرسنجی Demoscope منتشر شده در نوامبر 2022) هنوز سناریوی حمله روسیه به قزاقستان را غیرقابل باور می دانند. و نگرش نسبت به جنگ در اوکراین، اصولاً مبهم است - طبق همان نظرسنجی، 59٪ "به بی طرفی" در درگیری پایبند هستند، در حالی که اوکراین توسط 22٪ و روسیه - 13٪ حمایت می شود.
موستیاپوا خاطرنشان می کند: «این یک شکاف ارضی، سنی یا حتی قومی نیست.» و کسانی که هنوز به تلویزیون اعتماد دارند، از جمله تلویزیون روسیه، و در میان آنها جوانانی نیز وجود دارند.
بر اساس مطالعه اینترنیوز، اکثریت مردم قزاقستان اطلاعات را به زبان روسی دریافت می کنند. این همیشه به معنای رسانه های دولتی روسیه نیست، اما روایات کرملین به وضوح مخاطبان خود را پیدا می کند: در مجموع 33 درصد از پاسخ دهندگان Demoscope یا معتقدند که روسیه در حال آزادسازی اوکراین از دست نازی ها است، یا معتقدند که مسکو در واقع در اوکراین در حال جنگ با روسیه است.
روسیه و قزاقستان، علاوه بر طولانی ترین مرز زمینی در جهان، هنوز توسط اتحادیه های اقتصادی و سیاسی - گمرک و اوراسیا، و همچنین سازمان همکاری شانگهای و CSTO، به هم متصل هستند. نفت قزاقستان از طریق روسیه به اروپا می رود و واردات از روسیه بیش از 37 درصد کل واردات قزاقستان را تشکیل می دهد.
در ژانویه 2022، رئیس جمهور توکایف مجبور شد برای سرکوب اعتراضات توده ای که به شورش تبدیل شده بود، به کمک CSTO (یعنی در درجه اول روسیه) متوسل شود. سپس دانشمندان علوم سیاسی قزاق هشدار دادند که این امر او را به مسکو وابسته کرده است.
با شروع یک جنگ تمام عیار در اوکراین، توکایف خود را در یک موقعیت دشوار انتخاب بین روسیه و غرب یافت. از یک طرف در سن پترزبورگ اعلام کرد که استقلال جمهوری های خودخوانده دونباس را به رسمیت نمی شناسد. از سوی دیگر، در طول سال، کالاهای غربی با دور زدن تحریم ها از طریق «واردات موازی» به روسیه از طریق قزاقستان ارسال می شد و خود توکایف نیز جزو مهمانان رژه نظامی 9 می در مسکو بود.
قزاقستان همچنین در را به روی روس هایی که پس از شروع جنگ و سپس بسیج به طور دسته جمعی کشور را ترک کردند، باز کرد. به گفته وزارت امور داخله برای نوامبر 2022، از آغاز بسیج، حدود 100000 روس وارد کشور شده اند و هنوز هم باقی مانده اند - برای آنها، دولت لیستی از مشاغل مورد نیاز را تصویب کرد، که با آن، تحت یک طرح ساده شده، می توانند مدارک اجازه اقامت در جمهوری قزاقستان را دریافت کنند.
نگرش جامعه نسبت به این نیز مبهم است - طبق مطالعه Demoscope ، 27٪ از ورود جمعی روس ها با درجات مختلف اطمینان حمایت می کنند و 38٪ از آن حمایت نمی کنند.
نسل جدید
اصطلاح «استعمارزدایی» در واقع در لفاظی مقامات قزاقستان وجود ندارد. در این فرمول، موضوع به وضوح برای مقامات ناخوشایند است: در روسیه، این فرآیندها به طور فزاینده ای سرکوب روس ها نامیده می شود.
با این وجود، در سال 2023، دولت هزینه های مصرف شده برای «تقویت میهن پرستی» را پنج برابر افزایش داد - به ویژه ترویج نمادهای ملی، حفظ میراث فرهنگی، و دوبله فیلم های خارجی به قزاقستان.
اما این برای نسل جوان کافی نیست، محققان خاطرنشان می کنند: آنها دولت فعلی را وارث نخبگان شوروی می دانند. آیناش موستیاپوا می گوید: «ما هنوز هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی به کشور مادر وابسته هستیم. تا زمانی که تفکر استعمار زدایی نشود، استعمارزدایی واقعی نخواهیم داشت.
دیماش آلژانوف، دانشمند علوم سیاسی، با او موافق است و خاطرنشان می‌کند که جوانان محرک تغییر خواهند شد: «درخواست این نسل برای جامعه باز و حقوق بشر برای آنها یک واقعیت عادی است که برای خودآگاهی آنها ضروری است. آنها توکایف و مردم را در قدرت نسل قبلی به عنوان نام نومنکلاتوری شوروی - زیرا اساساً آنها این شعار را پخش می کنند که "ما مقامات اینجا هستیم و به شما می گوییم چگونه زندگی کنید." این توسط جوانان رد می شود.
میرا اونگارووا در تظاهرات 5 ژانویه 2022 شرکت کرد و می‌گوید که هرگز چنین اتحاد و همبستگی جامعه را احساس نکرده است - و زمانی که اعتراضات به شورش تبدیل شد و سرکوب شد ناامید شد. او از آن زمان به جنبش جوانان اویان، قزاقستان (از خواب بیدار قزاقستان) پیوست و در اعتراض به انتخابات نوامبر به دیگر فعالان پیوست. آنها تقریبا بلافاصله پس از بازکردن بنر بازداشت شدند، در کلانتری مورد بازجویی قرار گرفتند و آزاد شدند. بعداً دو تن از یاران او محاکمه و به 15 روز بازداشت محکوم شدند.
میرا معتقد است: "این انتخابات عجولانه انجام شد - نه نامزدها و نه رای دهندگان زمان کافی برای آماده شدن نداشتند، همه این کارها انجام شد تا توکایف هفت سال دیگر رئیس جمهور بماند." او قطعاً رئیس جمهور من نیست، زیرا او فردی از سیستم نظربایف است - رئیس جمهور تغییر کرده است، اما نه سیستم."
سوینبیک سولیمناوا یک ناظر مستقل در انتخابات گذشته بود - و قصد دارد به فعالیت مدنی خود ادامه دهد.
"بله، توکایف در سال‌های 2019 و 2022 پیروز شد، اما مردم همچنان می‌دانستند که قزاقها - به‌ویژه قزاق‌های قزاق‌زبان - قادر به اعتراضات گسترده هستند و معتقد بودند که تغییر واقعی در نزدیکی است."
ملاحظه:
استعمار زدایی از تفکر و احیای فرهنگ در قزاقستان بر اهمیت مشارکت فعال جوانان در حفظ و غلبه بر چالش های فرهنگی تأکید دارد. نسل جدید این کشور در حال تبدیل شدن به نیروی محرک مبارز برای احیای کرامت فرهنگی و تقویت هویت ملی است. آنها فعالانه در پروژه ها، رویدادها و تحقیقات شرکت می کنند و از فناوری مدرن برای انتشار اطلاعات و تبادل نظر استفاده می کنند. با این حال، احیای موفق فرهنگ مستلزم حمایت دولت و مردم به منظور ایجاد شرایط مساعد برای حفظ و توسعه میراث ملی است. به طور کلی، تلاش جوانان و تمایل آنها به استعمار زدایی از تفکر تأثیر مثبتی بر توسعه فرهنگی کشور دارد و به تقویت هویت قزاقستانی کمک می کند.
به نظر می رسد کاهش نفوذ روسیه در قزاقستان به مردم این کشور کمک می کند تا زبان و فرهنگ قزاقستان را ترویج و همزمان با تقویت فرهنگ و زبان، گرایش مردم به سبک زندگی اسلامی و دینی در میان آحاد مردم افزایش یابد.
تاریخ : 3/3/1402
منبع:
نظر شما